بررسی فاکتورهای خطر قلبی در رانندگان وسایل نقلیه سنگین استان خراسان جنوبی در سال ۸۹- ۱۳۸۸

زمینه و هدف: با توجه به شیوع بالای بیماری های قلبی-عروقی در جامعه، شناخت و کنترل عوامل خطر این بیماری ها به ویژه در گروه های پر خطر جامعه، به منظور پیشگیری از بیماری های قلبی از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی شیوع فاکتورهای خطر قلبی در رانندگان وسایل نقلیه سنگین بود. روش تحقیق: این مطالعه توصیفی- تحلیلی در سال 89-1388، بر روی 400 راننده وسایل نقلیه سنگین انجام شد. رانندگان پس از توضیح اهداف طرح و کسب رضایت شخصی وارد مطالعه شدند. قد، وزن، فشار خون، دور کمر و دور باسن، به روش استاندارد اندازه گیری شد؛ سپس 5 میلی لیتر خون ناشتا از ورید براکیال، برای اندازه گیری قند و چربی های سرم گرفته شد. اطلاعات جمع آوری شده، در نرم افزارspss (ویرایش 15) و با استفاده از آزمون آماری کای اسکوئر در سطح 05/0 α≤ تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه، 23/10±95/37 سال بود. 75/57% افراد، سن کمتر از 40 سال و 52/68% از افراد تحصیلات زیر دیپلم داشتند. 75/60% افراد، راننده کامیون بودند. شایع ترین فاکتورهای خطر قلبی به ترتیب عبارت از: 5/61% اختلال چربی، 95/39% اضافه وزن و چاقی، 25/16% سیگاری، 5/15% فشار خون بالا، 25/10% سابقه بیماری قلبی زودرس در خانواده و 5/4% دیابتی بودند. کلّیه فاکتورهای خطر قلبی، با افزایش سن افزایش یافت. نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای فاکتورهای خطر قلبی به ویژه دیس لیپدمی، چاقی، استعمال سیگار و هیپرتانسیون، لازم است علاوه بر غربالگری مناسب، برنامه های آموزشی لازم برای کنترل فاکتورهای خطر قلبی برای این گروه ارائه شود.